تاثیر کود دامی و محلول پاشی اسید هیومیک بر برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گندم

به منظور بررسی اثر کود دامی و محلول‌پاشی اسید هیومیک بر برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک دو رقم گندم (الوند و سایونز) در منطقه مجن شهرستان شاهرود آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 92-1391 اجرا شد. کود دامی در دو سطح D1 (کود دامی 35 تن در هکتار) و D2 (بدون کود دامی) و محلول‌پاشی اسید هیومیک نیز در دو سطح H1 (یک هزارم لیتر) و H2 (عدم محلول‌پاشی) استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس حاصل از این پژوهش نشان داد که بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی مربوط به تیمار اسید هیومیک به ترتیب با میانگین 96/0 و 59/0 گرم در بوته بوده است. همچنین اثر سه جانبه رقم الوند در اسید هیومیک به همراه کود دامی باعث افزایش ارتفاع گیاه به بالاترین مقدار (16/98 سانتی‌متر) شد. استفاده از اسید هیومیک باعث افزایش غلظت کلروفیل a به بیشترین مقدار (04/2 میلی‌گرم در گرم وزن تر گیاه) شد. بالاترین غلظت کلروفیل b در تیمار رقم الوند در اسید هیومیک به میزان (97/0 میلی‌گرم در گرم وزن تر گیاه) بود. بالاترین غلظت کلروفیل کل در اسید هیومیک به میزان (91/2 میلی‌گرم در گرم وزن تر گیاه) مشاهده شد. رقم الوند در اسید هیومیک و رقم سایونز بدون اسید هیومیک به همراه کود دامی بالاترین غلظت کاروتینوئید (96/0 میلی‌گرم در گرم وزن تر گیاه) را داشتند. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از اسید هیومیک و کود دامی می‌تواند اثرات مثبتی  بر عملکرد دانه گندم و برخی از صفات زراعی مرتبط با عملکرد دانه داشته باشد. در مجموع می‌توان گفت که استفاده از اسید هیومیک و کود دامی افزون بر افزایش در عملکرد گندم، می‌تواند نقش به سزایی را در جهت نیل به اهداف کشاورزی پایدار ایفا کند.